خداوندا...
خداوندا:
بیاموز درس زندگی کردن به انسان تا که نادانان شوند عاشق و ما همچون گل سوسن میان جویها روییم
خداوندا:
بیاموز درس هستی را که از هستی گلی روید و از بویش کند سرمست لیلی را
خداوندا:
ز سر مستی لیلی اتشی افروز که ان آتش کند مدهوش میلی را و از مدهوشیش سیلی شود جاری که از جا بر کند آثار پستی را
خداوندا:
به قرانت قسم هر ناجوانمردی شود عاشق که از عشق خودش درمانده و فارق
خداوندا:
از عشقت جرعه ای جامی روا ده بر من مسکین که از عشقش شوم سیراب
خداوندا:
ز نامردان بی همت چه باید کرد که از معشوق خود بیزار و غمخوارند.